ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷದ ಮುದ್ದಿನ ಮಗಳು ದಿಶಾ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ವಾಂತಿ ತಲೆಸುತ್ತು ಎಂದಾಗ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಗಾಬರಿ. ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದ ಡಾಕ್ಟರು ಹೇಳಿದ್ದು ಆಘಾತಕಾರಿ ಸುದ್ದಿ. ಆಡುವ ಕೂಸಿನ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಾಡುವ ಕೂಸೊಂದು ಚಿಗುರೊಡೆದಿತ್ತು. ವಿಚಾರಿಸಿ ನೋಡಿದಾಗ ಟ್ಯೂಷನ್ ಟೀಚರ್ ಹೆಸರು ಹೇಳಿತ್ತು ಹುಡುಗಿ. ಈ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳಿಗಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಅವಳಿಗಿಲ್ಲದ್ದರ ಫಲವಿದು. ಅನೇಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿರುವ ಟ್ಯೂಷನ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋದರೆ ಮಗಳಿಗೆ ಅಧ್ಯಾಪಕರ ಪರ್ಸನಲ್ ಅಟೆನ್ಶನ್ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅದರಿಂದಾಗಿ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸದೇ ಹೋದರೆ ಭವಿಷ್ಯ ಕಟ್ಟುವುದೇ ಕಷ್ಟ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಟ್ಯೂಷನ್ ಟೀಚರ್ ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿದ್ದರು. ಮಗಳ ಮೇಲಿನ ಅತಿಯಾದ ಕಾಳಜಿಯ “ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟಿಂಗ್”ನ ಪರಿಣಾಮದ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯಷ್ಟೇ. ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲೂ ಬೆಸ್ಟ್ ಎಂಬುದನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ಮಗು ಯಶಸ್ವಿ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರ ನಂಬಿಕೆಯ ಫಲಶ್ರುತಿಯೇ “ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟಿಂಗ್”.
ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನೂ ತಾವೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ನಡೆಸುವ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ “ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟ್ಸ್” ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದವರು ಫಾಸ್ಟರ್ ಡಬ್ಲ್ಯು ಕ್ಲೈನ್ ಹಾಗೂ ಜಿಮ್ ಫೇ. ಇವರು 1990ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ “ಪೇರೆಂಟಿಂಗ್ ವಿತ್ ಲವ್ ಅಂಡ್ ಲಾಜಿಕ್: ಟೀಚಿಂಗ್ ಚಿಲ್ಡ್ರನ್ ರೆಸ್ಪಾನ್ಸಿಬಿಲಿಟಿ”ದಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ತೋರುವ ಅತಿ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು “ಓವರ್ ಪೇರೆಂಟಿಂಗ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು. ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ದೇಶಗಳ ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು “ಲಾನ್‌ಮೋವರ್ ಪೇರೆಂಟ್ಸ್” ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮಕ್ಕಳ ಬದುಕಿನ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಕಳೆ ಕೂಡ ಬೆಳೆಯದಂತೆ ಕಾಯುವವರೆಂದು ಅವರು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಆರ್ಥಿಕ ಸಬಲತೆ ಸಾಧಿಸಿದ ನಂತರವೇ ಮಗುವಾದರೆ ಸಾಕು ಎಂಬ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ನೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಇಂಥವರು ಮಗು ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ “ದಿ ಬೆಸ್ಟ್” ಶಾಲೆಯ ಹುಡುಕಾಟಕ್ಕೆ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಮಗುವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಅಷ್ಟೂ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ತಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಯಶಸ್ಸಿನ ದಾರಿಯನ್ನು ತಾವೇ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟು ನಡೆಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಸಾಧ್ಯ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಹೊರಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮೂಲಕ ಸಹಜ ಬದುಕಿನಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ವಂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆನ್ನುವುದು ಅರಿವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. “ಬೆಸ್ಟ್” ಅನ್ನುವಂಥದ್ದನ್ನು ಮಗುವಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕೆಂಬ ಹಪಹಪಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನೂ ಖುದ್ದಾಗಿ ಗಮನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಗುವಿನ ದೈನಂದಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಯಾವ ಶಾಲೆ, ಯಾವ ಬೆಂಚು, ಯಾರ ಗೆಳೆತನ, ಯಾವ ಆಟ, ಯಾವ್ಯಾವ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಯಾವ್ಯಾವ ಬಟ್ಟೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣ ಮಗು ಬದುಕಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಇಂಥ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಏನು ಬೇಕು ಅನ್ನೋದನ್ನ ತಾವೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಅವರು ಕೇಳುವ ಮೊದಲೇ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ಮಗು ತನ್ನ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲೇ ತಮ್ಮ ಆಸೆಗನುಸಾರವಾಗಿ ಡಾಕ್ಟರ್, ಇಂಜಿನಿಯರ್, ಮಾಡೆಲ್, ವಿಜ್ಞಾನಿ ಏನಾಗಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಏನು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಯಾವುದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಮಗುವಿಗೆ ಕೊಡದೇ ಇರುವ ಮೂಲಕ ಮಗು ತನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಯವನ್ನು ಗುರಿ ಮುಟ್ಟಲು ಬೇಕಾದ ಸಿದ್ಧತೆಗಾಗಿ ವ್ಯಯಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆಂದು ಬೀಗುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲವೂ ಕಾಲ ಬಳಿಗೇ ಬಂದು ಬೀಳುವ ಕಾರಣ ಹೊರ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಾಲಿಡಬೇಕಾದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಮಗುವಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ತಾವೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಏನನ್ನೂ ಕಲಿಸಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಅವರ ಅರಿವಿಗೇ ಬಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಪರಿಣಾಮ ಬದುಕಿನ ಮೊದಲ ಮೆಟ್ಟಿಲಲ್ಲೇ ಎಡವುವ ದಿಶಾಳಂಥ ಮಕ್ಕಳು ಸಿದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅಕ್ಕರೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮೋದಲೇ ಬದುಕನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಚಟ್ಟನ್ನೂಗಾದಲ್ಲಿರುವ ಟೆನ್ನೆಸ್ಸೀ ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿನ (University of Tennessee at Chattanooga) ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ “ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟಿಂಗ್” ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಋಣಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದೇ ಹೆಚ್ಚು. ಇಂಥ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ತಾರುಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಖಿನ್ನತೆ, ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಗಣನೀಯ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಸಂಶೋಧಕರೂ ಆಪ್ತ ಸಲಹೆಗಾರರೂ ಆಗಿರುವ ರೋಜರ್ ಟ್ರಿಪ್ (Roger Tripp) ಪ್ರಕಾರ “ತಾರುಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಅವಶ್ಯಕವೆನಿಸುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಡವಳಿಕೆಗಳು ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟ್ಸ್ ನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಮಗುವನ್ನು ನೋವಾಗದಂತೆ ಬೆಳೆಸುವುದು ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದ್ದು ಇದು ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆಂದರೆ ಕೆಲವು ಪೇರೆಂಟ್ಸ್ ಮಕ್ಕಳು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರುವಾಗ ಸಂದರ್ಶನಕ್ಕೂ ಜತೆಯಲ್ಲೇ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವೇತನದ ವಿಚಾರವನ್ನೂ ತಾವೇ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮೂಲಕ ಬದುಕನ್ನು ಎದುರಿಸಲಾಗದಂತೆ ಅವರನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂಬುದು ಬಹಳಷ್ಟು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಅರಿವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ಕಾಳಜಿಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು ನಂಬಿರುತ್ತಾರೆ.”
ಬದುಕೇ ಮಗುವಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಪಾಠಶಾಲೆ. ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಹೋದಂತೆ ಮಗು ಕಲಿಯುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅತೀ ಕಾಳಜಿ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ತಂದೆ ತಾಯಂದಿರು ಒಂದಷ್ಟು ಅಂಶಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಲೇಬೇಕು.
- ಮಗು ಬದುಕಿನ ಎಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲಿ. ಅದರಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
- ಒಂದಷ್ಟು ಆಕಸ್ಮಿಕಗಳನ್ನು ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ಎದುರಿಸಿದಾಗಲಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ತಾಕತ್ತು ಬರುತ್ತದೆ.
- ಮಗು ಖುಷಿಯಾಗಿರುವುದು ಎಂದರೆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಬರದಂತೆ ತಡೆಯುವುದಲ್ಲ; ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಖುಷಿ ಅರ್ಥವಾಗಲಿ.
- ಮಗು ಹೋಮ್ ವರ್ಕ್ ಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ವಹಿಸಿದ ಇತರ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದೆಯೇ ಎಂದು ನಿಗಾವಹಿಸಿ; ನೀವೇ ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಡಿ.
- ಕೇಳುವ ಮೊದಲೇ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು ನಿಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಮಗುವಿನಲ್ಲಿ ಕೇಳುವ ರೀತಿ ನೀತಿಗಳನ್ನೂ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಖುಷಿಯನ್ನೂ ನೀವು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿರಲಿ.
- ಮಗು ಸಹಪಾಠಿಯ ಜತೆಗೋ ಶಿಕ್ಷಕರ ಜತೆಗೋ ವಾದದಲ್ಲಿ ಸೋತರೆ ಮಗುವಿನ ಪರ ವಹಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಗೆಲುವನ್ನು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಡಬೇಡಿ. ಸೋಲನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ತಾಕತ್ತು ಗೆಲುವಿನ ಬೆಲೆ ಎರಡೂ ಅರ್ಥವಾಗಲು ಬಿಡಿ. ಸೋಲು ಕೂಡ ಗೆಲುವಿನಷ್ಟೇ ಸಹಜ ಮತ್ತು ಅವೆರಡೂ ಬದುಕಿನ ಸಹಜ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿ.
- ಯಾವುದೋ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಜಗಳಗಳಿಂದ ಗೆಳೆಯರ ಜತೆ ಮಾತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ನೀವು ಮಧ್ಯವರ್ತಿಯಾಗಬೇಡಿ. ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಸರಿ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅವರೇ ಒಂದಾಗಲಿ. ರಾಜಿಯಾಗುವುದನ್ನು, ಬದುಕಿನ ತೊಡಕುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮಗು ತಾನಾಗಿ ಕಲಿಯಲಿ.
- ಯಾವ ರೀತಿಯ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರಿ; ಆದರೆ ನೀವೇ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಅವರ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾಗ ತಿದ್ದಿ.
- ಮಗು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ತಕ್ಷಣ ತಂದು ಕೊಡಬೇಡಿ; ಒಂದಷ್ಟು ಕಾಯಲಿ. ಕಾಯುವಿಕೆ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತಾಳ್ಮೆಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ತಾಳ್ಮೆಗೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅದರದೇ ಆದ ಘನತೆಯಿದೆ.
- ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಆಟಿಕೆಗಳು, ಮನೋರಂಜನೆಯ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ಇಂದು ಲಭ್ಯವಿದೆ. ನನಗೆ ಸಿಗದೇ ಇದ್ದುದು ಮಗುವಿಗೆ ಸಿಗಲಿ ಎಂದು ಅತಿಯಾಗಿ ತಂದು ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಬೇಡಿ. ಮಗು ಯಂತ್ರಗಳ ಜತೆಗಾರನಾಗದಿರಲಿ.
- ಸದಾ ಮಗುವಿನ ಜತೆಗೇ ಇರಬೇಡಿ; ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಮಗು ಒಂಟಿಯಾಗಿರಲಿ. ಒಂಟಿತನ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ರಹದಾರಿ ಜತೆಗೇ ಒಂಟಿತನದಲ್ಲಿನ ಖುಷಿಯೂ ಅರಿವಾಗಲು ಅವಕಾಶ.
- ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಮಗುವನ್ನು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ತರಬೇತಿಗಾಗಲೀ ಟ್ಯೂಷನ್ ಗಾಗಲೀ ಕಳುಹಿಸಬೇಡಿ. ಎಲ್ಲರ ಜತೆ ಬೆರೆತು ಕಲಿಯಲಿ. ಅದು ಸುರಕ್ಷಿತವೂ ಹೌದು. ಮಗು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಡೆನುಡಿಯನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಸಹಕಾರಿಯೂ ಹೌದು.
ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪೇರೆಂಟ್ ಅಲ್ಲ ಅಂದಾಕ್ಷಣ ನೀವು ಮಗುವಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದವರು ಅಂತಲ್ಲ. ಮಗುವಿಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯಿಂದ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಲು ತಳಪಾಯ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಎಂದರ್ಥ. ಕಷ್ಟದ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ನಿಮ್ಮ ಸಹಾಯ ಹಸ್ತ ಜತೆಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದನ್ನು ಮಗುವಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದರೆ ಸಾಕು. ನೀವು ಮಗು ಇಬ್ಬರೂ ಗೆದ್ದಂತೆಯೇ.
ಮಗು ಡಾಕ್ಟರು, ಇಂಜಿನಿಯರ್, ಮಾಡೆಲ್, ಕ್ರಿಕೆಟರ್ ಆಗುವ ಮುನ್ನ ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯಾಗುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಆ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಮಗುವಿಗೆ ಕೊಡಿ. ಮಗು ಯಾವತ್ತಿದ್ದರೂ ನಿಮ್ಮದೇ ಆಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
(ವಿ.ಕ. ಲವಲvk, 7th July 2012, Page 12)
ಮನಸಿನೊಳಗಿನ ಕುಸುಕುಸು..... 